Robbeneiland

Een dag waar we naar uit hebben gekeken, een bezoek aan Robbeneiland.
Hier hadden we al in november de kaartjes vor gekocht via internet en met het grootste deel van de groep zijn we vanaf de haven per boot gevaren naar Robbeneiland. Dit eiland ligt zo'n 7 km voor de kust maar met de boot is het ongeveer 12 km varen. Het eiland is bijna 2 km breed en ruim 3 km lang. Nelson Mandela heeft hier ruim 18 jaar gevangen gezeten. De overige 9 jaar heeft hij in andere gevangenissen vertoefd.
Eerst hebben we een bustour gedaan op het eiland en aansluitend hebben we een rondleiding gehad in de Maximum Secured Prison door een ex-politieke gevangene die hier tot 1991 ongeveer 7 jaar vast heeft gezeten. We hebben het celletje gezien waar Mandela zat en dat is werkelijk kleiner dan een hondenkennel. Op het eiland zaten ook andere gevangenen voor strafrechtzaken, maar die zaten in een minder zwaar regime en die werden strikt gescheiden van de mondigere politieke gevangenen.
Gevangenen moesten ook werken in een steengroeve op Robbeneiland, gewone en politieke gevangenen gezamenlijk. In die steengroeve was een grot waar de gevangenen konden rusten of eten. Het stonk daar zo erg dat de bewakers daar niet kwamen en daarom werd de grot gebruikt om berichten door te geven en om elkaar dingen te leren onder het motto: "each one, teach one". Bedenk dat alle gevangenen gekleurde mannen waren onder een geheel blank regime.
Er is niet echt geprobeerd te ontsnappen. Een poging die daar nog het dichtst bij kwam was door het vervaardigen van een masterkey waarmee alle deuren konden worden geopend. Die sleutel is wel gemaakt maar voor die gebruikt kon worden werd die helaas ontdekt. Of het ontsnappen na het openen van de deuren was gelukt, valt te betwijfelen want in de brede strook van 7 km tussen Robbeneiland en Kaapstad, zwemmen veel witte mensenhaaien en hier is het water ook enorm koud.
Een aangrijpend verhaal was die van een van de leiders van de anti-apartheidsbeweging van het eerste uur, wiens naam mij even is ontschoten. Hij is door steeds aangepaste wetgeving na vrijlating feitelijk steeds opnieuw aangehouden en heeft op Robbeneiland in een speciaal gebouwde cel jarenlang opgesloten gezeten zonder enige vorm van communicatie. Hij is daardoor het praten volledig verleerd en is uiteindelijk overleden aan kanker tijdens zijn laatste periode van huisarrest. Hij was op Robbeneiland gehuisvest tegenover de kennels met bewakingshonden.
Het is dankzij het Rode Kruis dat voor de gevangenen de leefomstandigheden heel langzaam ietwat beter werden en dat ze de mogelijkheid kregen te studeren. Nelson Mandela heeft daar ook gebruik van kunnen maken door tijdens zijn gevangenschap af te studeren.

Nadat wij waren teruggevaren naar Kaapstad hebben we in een heerlijk restaurantje in de Waterfront gegeten. Dat Waterfront is een enorm stuk van het havengebied vol winkels, musea, restaurants en andere leuke dingen om te doen of te zien. Hier en daar spelen afrikaanse bandjes of zingen groepen mannen Afrikaanse liederen. Werkelijk leuk om te zien. Vanavond gaan we weer met een aantal gezinnen eten bij een van de restaurantjes hier in de buurt.

Morgen wordt en dag die we deels vrij kunnen besteden. Eigenlijk moeten we 10.00 uur uitchecken, maar vanwege de late vlucht van 23.30 uur hebben we de kamer verlengd. We gaan morgen waarschijnlijk Kaapstad nog even in. Om 17.30 uur gaan we met de bus en dus de reisleidster en de chauffeur gezamenlijk eten bij een restaurant in het Waterfront. Daarna rijden we direct door naar het vliegveld voor de terugreis.